بذر گشنیز

بذر گشنیز که در هند به عنوان dhania معروفه، به طور گسترده ای در غذاهای مختلف منطقه مورد استفاده قرار میگیره. از طعم دادن به غذاهای رژیمی گرفته تا افزودن به سیب زمینی سرخ کرده، میان وعده ها و سایر غذاها، بذر گشنیز به وفور در مصاراف خوراکی و درمانی به کار گرفته میشه. برای شناخت بیشتر و خرید بذر گشنیز با یکی دیگر از محصولات سبزآفرین همراه باشین.

بذر گشنیز چیست؟

بذر گشنیز در مکزیک و جنوب غربی ایالات متحده آمریکا نیز محبوب هستش، جایی که از آن در سالسا و سبزیجات مخلوط شده برای غذاهای مخصوص گوشت استفاده میشه. در حالی که برگ های تازه این گیاه روی اکثر غذاهای قرار میگیرن، از دانه ها و پودر آسیاب شده اون هم تو پخت و پز استفاده میشه. برگ ها اغلب قبل از سرو به صورت خام استفاده شده و به ظرف اضافه میشن زیرا گرما باعث کم شدن طعم و مزه اونا میشه.

بذر گشنیز کوچک، سخت و گرده که رنگ آن قهوه ای روشن هستش. دانه های گشنیز آسیاب شده و در نان ها، غذاهای هندی و دیگر کشورهای خاورمیانه و آمریکای جنوبی مورد استفاده قرار میگیره و همچنین جزء ادویه جاته. اگر بذر گشنیز را برای برگ مرکبات میخوایین، باید هنگامی که هنوز در بهار هوا خیلی گرم نشده، اون رو بکارین. 

بذر گشنیز دارای یک حفره توخالی هستش که از آن روغن های اساسی استراخ مشه. این روغن ها هنگام استفاده در پخت و پز به غذاها طعم بسیار خوبی رو میبخشه. برداشت اون ها زمانیه که گیاه قهوه ای شده و برگ های اون شروع به خشک شدن و ریزش میکنن. دانه های نارس به رنگ سبز روشن هستن و طعم اون ها کاملاً تلخه. دانه های گشنیز جدا از آنکه یک ادویه محبوب در آشپزخانه هستن، به دلیل خواص دارویی نیز شناخته میشن.

مواد مغذی بذر گشنیز

یک فنجان بذر گشنیز خام با وزن حدود ۱۶ گرم:

• ۳٫۶۸ کالری
• ۰٫۰۸۳ گرم چربی
• ۰٫۵۸۷ گرم کربوهیدرات
• ۰٫۳۴۱ گرم پروتئین

این بذر همچنین حاوی ویتامینC ، پروویتامین A و K و همچنین مقادیر کمیاب از موارد زیر هستش:

• فولات
• پتاسیم
• منگنز
• کولین
• بتاکاروتن
• بتا کریپتوکسانتین
• لوتئین
• زاگزانتین

نحوه رشد بذر گشنیز

بذر گشنیز برای رشد و نمو به خاک غنی، زهکشی شده و مقدار متوسط ​​آب نیاز داره. برای تولید بهتر شما میتونین از نیروبرگ بچه گروت که خاک تخصصی بذر هاست و تمام ترکیبات لازم را برای رشد بذر ها دارد، استفاده کنین.
بذر گشنیز را در مکان کامل آفتابی اون رو بکارین. دانه ها را با فاصله ۸ تا ۱۰ اینچ (۲۵ سانتی متر) در ردیف هایی با فاصله ۱۵ اینچ (۳۰ سانتی متری) قرار بدین. در نیمه تابستان، گل های گشنیز به صورت چترهای سفید توری ظاهر میشن. 

در طی دو هفته گیاه بذر میده. تشکیل دانه های گشنیز به نور خورشید و دما بستگی داره. گیاهانی که در اواسط تابستان پرورش پیدا میکنن، به دلیل گرمای زیاد فقط چهار تا شش هفته بذر میدن. انواع دانه های گشنیز که دیر بذر میدن، سریع ترین محصول گشنیز رو تولید میکنن. 

کند پیچ ​​خوردن به این معنیه که گیاهان به سرعت زیادی بذر نمیده و بیشتر مناسب برگ های گل گز هستش. بذر گشنیز از گیاه Cilantro، قبل از برداشت گیاه باید برداشت بشه. گل های بسیار زیبا برای زنبورهای عسل و پروانه ها جذاب هستن و پس از گرده افشانی به بذر تبدیل میشن. 

بذرها ریز هستن و هنگام رسیدن روی ساقه سست میشن (آماده افتادن هستن). یک کیسه رو زیر ساقه گل قدیمی قرار بدین و اون رو قطع کنین. ساقه را درون کیسه تکان داده و سپس دانه های رسیده داخل اون میریزن. بذرها بهتره در اسرع وقت استفاده بشن اما میتونن در یک ظرف محکم بسته شده و نگهداری بشن. 

فواید بذر گشنیز

در آیورودا (علم باستانی و کهن هندی)، بذر گشنیز اغلب برای بیماری های مربوط به معده توصیه میشه. این یک دانه فوق العاده ای هستش و استفاده منظم از اون میتونه مزایای مختلف سلامتی رو به همراه داشته باشه. در اینجا چند دلیل وجود داره که شما میتونین اون رو تو رژیم روزانه خود بگنجونین. مزایای بذر گشنیز به شرح زیر هستن:

۱- باعث زیبایی پوست میشه

طبق تحقیقی که توسط دانشگاه ایورودا در کالیفرنیا انجام شده، دانه های گشنیز در بهبود بیماری های مختلف پوستی مانند اگزما، خارش پوست، بثورات و التهاب بسیار مؤثر هستن زیرا دارای خواص ضد عفونی کننده میباشن. اون ها برای درمان زخم و به ویژه زخم دهان نیز مناسب هستن. بذرها حاوی اسید لینولئیک هستن و خواص تسکین دهنده درد را دارن.

۲- به مقابله با دیابت کمک می کنه

با تبدیل شدن سریع هند به پایتخت دیابت در جهان، تعجب آور نیس که افراد در جستجوی راه حل هایی برای مقابله با این بیماری هستن. برخی شیوه های قدیمی درمانی ادعا میکنن که استفاده منظم از بذر گشنیز به کنترل قند خون کمک می کنه. در مطالعه ای که در مجله تغذیه بریتانیا منتشر شده، مشخص شد که عصاره های بذر گشنیز دارای ترکیبات خاصی هستن که هنگام ترشح در خون باعث خاصیت ضد قند خون و تخلیه انسولین میشه که سطح گلوکز فرد را در حد مناسب نگه میداره.

۳- رشد مو رو تسهیل می کنه

ریزش مو میتونه به دلیل ضعف فولیکول های مو، عدم تعادل هورمونی و استرس، علاوه بر رژیم غذایی نامناسب ایجاد بشه. دانه های گشنیز از ریزش مو جلوگیری میکنن و ریشه را برای رشد موهای جدید تقویت میکنن. بذر گشنیز فولیکول های مو رو تقویت کرده و رشد بیشتری رو برای اونا فراهم می کنه. از این طریق، مشکلات ریزش مو رو کنترل می کنه.

۴- به هضم بهتر غذا کمک می کنه

بذر گشنیز دارای خواص ضد اکسیدانی و فیبر غذایی هستش که عملکرد سالم کبد رو تضمین می کنه و حرکت روده رو تسهیل میبخشن. بذرها به تولید ترکیبات گوارشی کمک میکنن و روند هضم رو آسون میکنن. در صورت بروز سوء هاضمه، سعی کنین دانه های گشنیز رو تو رژیم غذایی خود اضافه کنین. قطعاً متوجه یک تفاوت خواهید شد. دانه های گشنیز طعم بسیار مطبوعی به غذا میدن و به روند هضم غذا کمک میکنن. همچنین منابع خوبی از فیبر، فسفر و کلسیم هستن.

۵- سطح کلسترول رو متعادل می کنه

سطح کلسترول یا مشخصات چربی به طور منظم در هنگام معاینه نگران کننده هستش. به علاوه، اگه لازمه سطح کلسترول خود را پایین آورده و اون رو چک کنین، بذر گشنیز میتونه به شما کمک کنه. طبق گفته داشنمندان، دانه های گشنیز حاوی ترکیباتی هستن که روند هضم چربی رو کنترل میکنن، در نتیجه سطح کلسترول ما رو پایین میارن. بذرها تأثیر زیادی بر نحوه هضم غذا و جذب چربی در بدن دارن.

۶- به درمان سرماخوردگی و آنفولانزا کمک می کنه

ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی هستش که برای بدن سالم و پوستی زیبا بسیار مهمه. بذر گشنیز دارای بسیاری از ویتامین های کلیدی مانند اسید فولیک، ویتامین A و بتاکاروتن و از همه مهمتر ویتامین C هستش. برگ ها و دانه های گشنیز حاوی تقریباً ۳۰ درصد از میزان توصیه شده روزانه ویتامین C که در بهبود سرماخوردگی و آنفولانزا کمک می کنه.

۷- از بی نظمی قاعدگی جلوگیری می کنه

زنانی که از جریان شدید قاعدگی رنج میبرن، باید بذر  گشنیز رو تو رژیم غذایی منظم خود قرار بدن. دکتر ایندرانی جانا از بیمارستان آپولو میگه: «بذرهای گشنیز حاوی محرک های طبیعی هستن که باعث ترشح غدد درون ریز انسان میشن و تعادل هورمونی مناسبی رو حفظ میکنن و این اطمینان رو میدن که درد مرتبط با چرخه قاعدگی کاهش پیدا کنه.» همچنین به جلوگیری از بی نظمی قاعدگی هم کمک می کنه.

موارد استفاده بذر گشنیز

انواع بذر گشنیز با میوه های کوچک تر در مناطق معتدلی تولید میشن و معمولاً دارای محتوای روغن فرار در حدود ۰٫۴ تا ۱٫۸ هستن، بنابراین بذر گشنیز ماده اولیه برای تهیه روغن ضروریه که از ارزش بالایی برخوردار هستش.

گشنیز معمولاً هم به صورت دانه کامل خشک و هم به صورت آسیاب شده یافت میشه. تفت دادن یا گرم کردن بذرها در یک ظرف خشک باعث افزایش طعم، عطر و بوی تند اون میشه. بذر گشنیز آسیاب شده به سرعت در ذخیره سازی، طعم خودش رو از دست میده و بهتره که تازه تازه اون رو آسیاب کنین. 

بذر گشنیز ادویه ای هستش که در گارام ماسالا و ادویه کاری هندی استفاده میشه. بذر این گیاه رو به مقدار زیادی همراه با زیره استفاده میکنن که به عنوان غلیظ کننده در مخلوطی به نام dhana jeera عمل می کنه. دانه های گشنیز بو داده که dhana dal نامیده میشن، به عنوان میان وعده خورده میشن. اون ها ماده اصلی تشکیل دهنده دو غذای جنوبی هند به نام های «سمبهر» و «راسام» هستن.

در خارج از آسیا، از تخمه گشنیز به طور گسترده ای در فرآیند ترشی سبزیجات استفاده میشه. در آلمان و آفریقای جنوبی، از بذر گشنیز برای تهیه سوسیس استفاده میکنن. در روسیه و اروپای مرکزی، گاه به گاه از دانه گشنیز به عنوان یک ماده در نان چاودار استفاده میکنن (به عنوان مثال نان بورودینسکی). 

مردم آمریکای شمالی بذرها رو با غذاهای خود تطبیق میدن، دانه های پودر شده رو با چیلی مخلوط کرده و از اون به عنوان چاشنی گوشت استفاده میکنن و برگ ها رو به عنوان سالاد میخورن.

استفاده از بذر گشنیز در پخت و پز

بذر گشنیز باید در هاون آسیاب بشه. همچنین میشه دانه ها رو برشته کرد تا عطر و طعم اون ها خارج بشه یا اون ها رو با سایر ادویه ها در پارچه بسته بندی کرد. بذر آسیاب شده اغلب در پودرهای کاری مانند تکلیا که یک چاشنی عربی هستش و ماسالای گارام یافت میشه. از بذر گشنیز در سوپ ها، خورشت ها، دسرها و به عنوان طعم دهنده در غذاهای گوشتی استفاده میشه.

تبدیل بذر گشنیز به گیاه گشنیز!

گنجاندن گشنیز در وعده غذایی یک روش عالی برای افزودن طعم به یک غذا یا نوشیدنی بدون افزودن کالری اضافی، چربی یا سدیمه. بذر گشنیز بهتره به صورت خام یا نزدیک به پایان مراحل پخت مصرف بشه. این روش به اون ها کمک می کنه تا طعم و بافت خود را حفظ کنن.

گیاه گشنیز نسبتاً آسان پرورش پیدا می کنه و میتونه در گلدان های کوچک روی طاقچه آفتابی رشد کنه و به یک گیاه پایدار و خوش طعمی تبدیل بشه. هنگام تهیه گشنیز، برگ ها را از ساقه جدا کرده و فقط از اون ها استفاده کنین. از چاقوی تیز یا قیچی باغبونی استفاده کنین و اون ها رو به آرامی برش بدین. برش دادن اون ها با چاقویی کند یا خرد کردن بیش از حدشون، باعث کبودی و خرابی گیاه میشه.

این گیاه به خوبی با بسیاری از غذاها، مخصوصاً وعده های غذایی مکزیکی یا تایلندی ترکیب میشه. همچنین با غذاهای حاوی لوبیا، پنیر، تخم مرغ و ماهی به خوبی مخلوط میشه. این گیاه همچنین با نوشیدنی های حاوی سبزیجات و یا به عنوان نوشیدنی یا تزئین سوپ و سالاد عالی هستش.

با استفاده از گیاه گشنیز بهتره نگاهی به دستورالعمل های غذایی زیر بیندازیم:

• گشنیز پستو
• سالاد گیلاس و گشنیز
• تاکوهای ماهی با سس گشنیز آووکادو

مردم باید استفاده از گشنیز رو تو دستور العمل های خاص خودشون آزمایش کنن، چون این یک گیاه همه کارس که در بسیاری از وعده های غذایی، به عنوان یه افزودنی خوشمزه ای شناخته میشه.

پرسش و پاسخ